Bizarre dag
Door: decolombiaantjes
Blijf op de hoogte en volg Johan
23 Mei 2010 | Colombia, Bogotá
Na een kort maar emotionele afscheid van Pa, Ma en zus kregen we de mogelijkheid om rondleiding te krijgen in een van de vele onveilige sloppewijken van Bogota.
We werden daar ontvongen in een buurthuis (naja buurthuis denk maar aan een soort bunker uit de tweede wereld oorlog) waar toevalig moederdag werd gevierd. Het was er erg gezellig en we werden daar als eregasten ontvangen.
Wat mij heel erg is bij gebleven is dat de moeders zo erg blij waren dat ze een blikje soep en een klaproos cadeau kregen.
Na de viering zijn we met de kinderen gaan voetballen en hebben we verstoppertje gedaan met zijn 30 in een veelste kleine ruimte, maar de kinderen waren super blij.
Toch hangt er een schaduw zijde aan deze middag. Een jongetje van 8 jaar vertelde doodgewoon dat er de avond ervoor in de wijk een groot vuurgevecht had plaatsgevonden en dat hij lijken in de rivier(naja rivier zeg maar een ondiep berg stroompje van een meter of 2a 3 breed) had zien drijven.
Deze dag was een bizarre ervaring toen we bijden met erge buikgriep terug kwamen in hotel. We hebben de nacht niet geslapen en ik zal de verdere details maar besparen.
We zouden morgen opnieuw naar huize cran gaan om muziekles te geven, maar deze afpraak moet helaas verzet worden.
We houden jullie op de hoogte. tot snel!!
Groetjes van Mario en de nu zielig en misselijk op bed ligende Helena
We werden daar ontvongen in een buurthuis (naja buurthuis denk maar aan een soort bunker uit de tweede wereld oorlog) waar toevalig moederdag werd gevierd. Het was er erg gezellig en we werden daar als eregasten ontvangen.
Wat mij heel erg is bij gebleven is dat de moeders zo erg blij waren dat ze een blikje soep en een klaproos cadeau kregen.
Na de viering zijn we met de kinderen gaan voetballen en hebben we verstoppertje gedaan met zijn 30 in een veelste kleine ruimte, maar de kinderen waren super blij.
Toch hangt er een schaduw zijde aan deze middag. Een jongetje van 8 jaar vertelde doodgewoon dat er de avond ervoor in de wijk een groot vuurgevecht had plaatsgevonden en dat hij lijken in de rivier(naja rivier zeg maar een ondiep berg stroompje van een meter of 2a 3 breed) had zien drijven.
Deze dag was een bizarre ervaring toen we bijden met erge buikgriep terug kwamen in hotel. We hebben de nacht niet geslapen en ik zal de verdere details maar besparen.
We zouden morgen opnieuw naar huize cran gaan om muziekles te geven, maar deze afpraak moet helaas verzet worden.
We houden jullie op de hoogte. tot snel!!
Groetjes van Mario en de nu zielig en misselijk op bed ligende Helena
-
24 Mei 2010 - 08:23
Natalie:
He, jeetje wat een verhaal zeg! En wat naar dat jullie ziek zijn, je hebt niet veel geluk geloof ik he....ondanks alles is het geloof ik wel een mega ervaring! En een gevaarlijke:S....
Beterschap!!
Kus Natalie -
24 Mei 2010 - 21:00
Corrie Van Haasteren:
Nou zeg wat een verhaal.Hoe kwamen jullie zo in die sloppenwijk terecht? Wordt dat allemaal georganiseerd door het reisbureau.En wat een leuk idee om muziekles te gaan geven in het kinderhuis.Ik denk dat ook de leiding dat superleuk zal vinden dat een van "hun" kinderen dat komt doen.
Nou en wat een ellende met die buikloop.Volgens mij hadden jullie het allemaal, want ook de anderen beschreven het dat ze het in het vliegtuig hadden.
Ik hoop dat jullie je weer lekkerder zullen gaan voelen
Hier hebben we trouwens mooi weer gehad met Pinksteren. Maar nu gaat het weer afkoelen.
Veel liefs en groetjes van mij. -
25 Mei 2010 - 07:26
Nadia:
Heb je laatste verhaaltje geschrokken gelezen.. wat een andere wereld! Ongelofelijk!
Lieverds, allemaal veel beterschap!! Nu snel opknappen allemaal, en Mario en Helena jullie natuurlijk helemaal! Groetjes Nadia -
26 Mei 2010 - 17:09
Johan Sprong:
Helena: De ´tour´ was niet georganiseerd door een reisbureau, die wagen zich niet aan dat soort bestemmingen.
We waren aan de praat geraakt met een jongen die werkte in het hotel waar wij verbleven.
Hij vertelde dat hij als vrijwilliger in een project in een sloppewijk werkt en hij vroeg of we langs wilde komen om te komen kijken. Samen met nog 6 touristen die hij had ontmoet, zijn we toen mee gegaan.
Echt heel indrukwekkend! Er rijdt maar 1 bus heen en je kan niet eens met de taxi (vanwege de onveiligheid en omdat de wegen niet bestraat zijn). Het was er één grote modderboel. Sommige huizen hebben niet eens fundering, dus als het regent (en dat is vaak in Bogota) dan stroomt de modder gewoon onder je bed door.
Echt een goed project. En mooi om te zien dat er zo veel vrijwilligers werken, want veel geld hebben ze niet.
We hadden inderdaad voedselvergiftiging, want we hadden het alle 5. Gelukkig zijn we inmiddels, na een zeer heftige en nare detox, weer helemaal beter!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
